اولین سوالی که ممکن است به ذهن مخاطبین برسد لزوم وجود نظامی مانند نظام ثبت اختراع است. برای پاسخ به این سوال باید به نیازهای وجود این نظام توجه کرد. قرن‌­ها افراد از جوامع مختلف دستاوردهای فنی، پزشکی، دارویی و علمی زیادی داشته‌­اند، ترکیبی مانند بتن در رم باستان اختراع شد، ابزار آلات جراحی در بقایای شهر سوخته دیده شده است، صنعتگران قدیمی ژاپنی به آلیاژهای فولادی مقاوم در ساخت شمشیر رسیده بودند، ایرانیان در عهدهای قدیم تکنیک­‌های انتقال آب و کنترل سیلاب، ساخت پل و ابنیه مهندسی و ساخت داروهای مختلف را توسعه دادند. اما این دستاوردها طی قرون مختلف باعث پیشرفت سریع و همه جانبه جوامع نشده بود.

در واقع یکی از دلایل عدم پیشرفت جوامع عدم نوآوری و توسعه بیشتر فناوری‌ها به دلیل عدم افشا رازهای فنی آن­‌ها بوده است. از طرف دیگر این صنایع به صورت موروثی در یک خانواده به صورت محرمانه منتقل می­‌شد. دلیل این موضوع حفظ منافع (مادی و غیر مادی) داشتن یک فناوری نزد مبتکران آن به دلیل داشتن انحصار تولید بوده است. نتیجه این سبک، عدم پیشرفت و توسعه فنی آن فناوری به دلیل محصور بودن در میان افراد معدود و همچنین خطر از بین رفتن فناوری در نتیجه جنگ‌ها، بلایای طبیعی و غیره، بود.

اما با بلوغ بیشتر جامعه بشری و همزمان با دوره رنسانس، حدودا در ۳۰۰ الی ۴۰۰ سال اخیر ما شاهد توسعه سریع فناوری هستیم که یکی از دلایل آن ایجاد نظام­‌هایی مانند نظام ثبت اختراع در کنار تغییرات در سایر رویکردهای مربوط به توسعه دانش در آن زمان است. تصور کنید اگر مخترعین بزرگ جزئیات اختراع خود را اختیار جامعه قرار نمیدادند آیا اکنون شاهد توسعه فناوری‌هایی مانند ابزارهای الکترونیکی، مخابرات و حمل و نقل به شکل امروزی بودیم؟

در واقع به دلیل نظام ثبت اختراع، مخترعین در عین حفظ حقوق خود، جزئیات فنی خود را در اختیار جامعه قرار می­‌دهند. نظام ثبت اختراع یک قرارداد اجتماعی دو طرفه بین جامعه (حاکمیت) و مخترع است. در واقع زمانی که مخترع درخواست ثبت اختراع خود را به ادارات ثبت می­‌دهد وارد یک قرارداد می­‌شود. قراردادی دو جانبه که از یکسو مخترع اقدام به افشای دستاورد فنی خود برای جامعه می­کند و در مقابل جامعه در قالب حاکمیت حق انحصار بهره برداری از موضوع آن اختراع را به مدت مشخصی برای مخترع محفوظ می­‌دارد و پس از اتمام آن دوره (معمولا حداکثر ۲۰ سال) دانش فنی به عنوان دارایی عمومی (Public Domain) برای همگان قابل استفاده است.

با این تعریف مشخص می­‌گردد که افشا ذات یک درخواست ثبت اختراع است. در صورتی که به هر دلیل ما در مستندات ثبت اختراع خود از بیان کامل و واضح جزئیات فنی اختراع خود اجتناب کرده باشیم، در واقع یک طرف این قرارداد را نقض و در نتیجه پتنت یا گواهی ثبت اختراع ما در هر زمان قابل ابطال است. البته حدود افشا و شرایط تایید افشا بر اساس قوانین مشخص است و تفسیر آن توسط افراد خبره انجام می­‌گیرد و نه افراد عادی.

بر این اساس است که توصیف نامه اختراعات و جزئیات فنی آن باید در دسترس عموم قرار گیرد و می­‌گیرد. درست مانند اطلاعات زمین و یا ملکی که حدود عرصه و عیان آن کاملا در سند معلوم است، ابعاد فنی و حوزه مورد ادعای اختراع نیز در بخش ادعانامه آن معلوم است.